Ο Νερόμυλος της Γκούρας

Οι νερόμυλοι βρίσκονται στη χαράδρα της Γκούρας, βόρεια του χωριού Κάτω Ρευματιά, βόρεια του Λούρου και του επαρχιακού δρόμου Πρεβέζης – Ιωαννίνων και απέχει από το Λούρο 17 χιλ. και 37 χιλ. από την πόλη της Πρέβεζας. Πρόκειται για “Σουλιωτοχώρι”. Οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού εγκαταστάθηκαν στα πρώτα χρόνια της Τουρκοκράτιας ή στα 1156.

Η δύναμη του τρεχούμενου νερού έκανε τις μυλόπετρες, τη νεροτριβή και το μαντάνι να ηχήσουν ξανά το 2013 στην Γκούρα της δημοτικής ενότητας Λούρου, «ξυπνώντας» μνήμες που χάθηκαν όταν ο ηλεκτρισμός μπήκε στην ζωή μας. Ο νερόμυλος, χτισμένος σύμφωνα με επιγραφή που φέρει, το 1400, εξυπηρετούσε όχι μόνο την περιοχή αλλά και χωριά του Σουλίου οι κάτοικοι του οποίου κατέβαιναν μέχρι εκεί από «κρυφά» μονοπάτια.

Οι κάτοικοι των άλλων χωριών περνούσαν στενόδρομους ανάμεσα από θάμνους και ψηλά πουρνάρια και πολλούς ορμητικούς χειμάρρους. Η πρόσβαση στους μύλους γινόταν πάντα με ζώα. Το νερό για την κίνηση της φτερωτής των μύλων διοχετευόταν από τις πηγές της Γκούρας σε αυλάκια 200 μ. περίπου. Τα κτήρια αποτελούνταν από δυο δωμάτια το ένα ήταν οι κυρίως μύλοι και το δεύτερο κατοικία των μυλωνάδων. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατά την διάρκεια των αγώνων των Σουλιωτών ο ένας μύλος ο κάτω, ο οποίος είναι πεσμένος λειτούργησε ως μπαρουτόμυλος. Εκτός από τους δύο μύλους υπήρχαν παλιά πέντε νεροτριβές σώζεται και λειτουργεί η μία. Εκεί βρίσκεται και το ιστορικό Μοναστήρι της κοίμησης Θεοτόκου που χρονολογείται από το 1156.

Ο επισκέπτης μπορεί να επισκεφθεί το προβιομηχανικό συγκρότημα της νεροτριβής, του νερόμυλου και του μαντανιού, το λαογραφικό μουσείο και να ζήσει μοναδικές στιγμές στο μοναδικό τοπίο με τα τρεχούμενα νερά και τα πλατάνια αλλά και να ακούσει ιστορίες για το νερόμυλο με πολλές λεπτομέρειες από τα χείλη του Προέδρου του Συλλόγου “Η Γκούρα” Παππά Απόστολο αλλά και από τον τελευταίο κατασκευαστή νερόμυλων Μίνο Αθανάσιο.